YEŞİL PERİ GECESİ
Yazar
Adı: Ayfer Tunç
Basım
Yılı: 2015
Yayınevi:
Can Yayınları
Sayfa
Sayısı: 463
Ayfer Tunç’un ismini 2005 yılında
çıkan kitabı BİR MANİNİZ YOKSA ANNEMLER SİZE GELECEK kitabıyla tanımıştım. Çok
güzel bir kitaptı. Yeşil Peri Gecesi; “apsent” i ilk
bu romanda duydum.Ana bileşeni yüksek oranda alkol ve yeşil anason karışımı
olduğunu ve “yeşil peri” olarak anıldığını, yasaklanmasına rağmen çekiciliğini
kaybetmemiş bir içki olduğunu öğrendim.
Romanda güzelliğini zehirli bir
sermaye olarak kullanan genç bir kadının hayattan öç almak için soyunmasıyla
başlayan bir düşüş hikayesi anlatılır.
“Artık ev kadınlarının bile
bildiği gibi, psikolojide buna “Güvensiz Bağlanma” deniyor. Sağlığımız ve
ruhumuzun gizemleri, labirentleri, koridorları, genlerimiz, hatta çakralarımız,
üçüncü gözlerimiz, akupunkturlarımız, feng şuilerimiz, ayurvedalarımız, zihin
güçlerimiz, taş ve su terapilerimiz, burçlarımız, fallarımız hatta hatta
paralel evrenlerimiz, sırrının keşfine çeyrek kalan kuantumumuz ve tüm bunların
sağlığımıza öyle böyle etkileri türünden üfürük TV programlarında iki cümleyi
bir araya getiremeyen yetersiz psikologlarla sahte uzmanların alt sınıf hatta
dip sınıf seyircilere satabileceği kadar basit ve kaba bir bilgi bu artık.”
Syf:285
“Cesaret, ancak göstermemiz
gerektiğinde imkansız olduğunu anladığımız bir erdemdir.” Syf:451
"Ama Ali başkaydı. Neden başka olduğunu bilmiyordum. Elimi sanki bin yıldır tutuyormuş, buna çok alışkınmış gibi tutuyordu. Ben de onunla böyle el ele yürümeye alışkınmışım gibi yürüyordum.
''Nereye gidiyoruz?'' dedim."Ama Ali başkaydı. Neden başka olduğunu bilmiyordum. Elimi sanki bin yıldır tutuyormuş, buna çok alışkınmış gibi tutuyordu. Ben de onunla böyle el ele yürümeye alışkınmışım gibi yürüyordum.
''Yürüyoruz işte,'' dedi.''Yürüyebildiğimiz kadar yürüyelim.''
Öyle yaptık.
Onunla beraberliğimiz yürüyebildiği kadar yürüdü. Ben daha çok yürüyecek, sonsuza kadar sürecek sanıyordum.Ama bir gün elimi bıraktı, çekip gitti." syf:145
Yazarın üslubuna bayıldım.Net
ve temiz bir Türkçeyle tanıdık coğrafyada kah tebessüm ederek kah içim
burkularak okudum.Anlatımı çok beğendim.
Romanın sonu umut
doluydu;duyarlı, cesur, görmezden gel(e)meyen insanların var olduğu sürece
insanca yaşayabilmek hala var demek oluyor.Müthiş bir kitap, okuyanda derin
izler bırakıyor.